۱۳۸۹ دی ۶, دوشنبه

صفحه ی اول

در جستجور زمان از دست رفتهطرف خانه ی سوان
مارسل پروست / مهدی سحابی




پس از مرگ آدمها ، پس از تباهی چیزها ، تنها بو و مزه باقی می ماند که نازک تر اما چابک ترند، کمتر مادی اند، پایداری و وفایشان بیشتر است، دیر زمانی چون روح می مانند و به یاد می آوردند، منتظر ، امیدوار ، روی آوار همه  چیزهای دیگر می مانند و بنای عظیم خاطره را بی خستگی روی ذره های کم و بیش لمس نکردنی شان حمل می کنند.





هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر